bucolique

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bucolique (język francuski)[edytuj]

wymowa:
IPA/by.kɔ.lik/
?/i ?/i ?/i ?/i ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) bukoliczny, sielankowy

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) bukolika, sielanka
odmiana:
(1) lp bucolique m, ż; lm bucoliques m, ż
(2) lp bucolique; lm bucoliques
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) idyllique, pastoral, rustique
(2.1) églogue, pastorale, idylle
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. bucolicus < gr. βουκολικός boukolikos < gr. βουκόλος boukolos[1] < gr. βοῦς + -ικός
uwagi:
źródła: