bringa

bringa (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) anat. pierś (u zwierzęcia, t. u człowieka)

czasownik przechodni

(2.1) przynosić, przywozić

(2.2) skłaniać, doprowadzać (np. do rozpaczy)

(2.3) osiągać, sprowadzać (np. nieszczęście)

odmiana:

(1.1) lp en bringa, bringan; lm bringor, bringorna

(2) att bringa, bringar, bringade, bringat, bringa!, pres. part. bringande, perf. part. bringad

t. att bringa, bringar, bragte, bragt, bringa!, pres. part. bringande, perf. part. bragd

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bröstparti, bröst, bröstkorg

(2.1) frambära, framföra

(2.2) förmå, få, försätta

(2.3) åstadkomma, få till stånd

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

(1.1) kropp

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(2) rzecz. bringande

związki frazeologiczne:

czasownik frazowy bringa ihop • bringa med • bringa ned • bringa samman

fraza czasownikowa bringa om livet

etymologia:

uwagi:

źródła:

bringa (język węgierski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) pot. rower

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kerékpár

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: