bizonyíték

bizonyíték (język węgierski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) dowód

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bizonyság, bizonyosság, bizonyítás, bizonyítvány, bizonylat

czas. bizonygat, bizonyul, bizonyít, bizonylatol

przym. bizonyos, bizonyító, bizonyított, bizonyítható

przysł. bizony, bizonnyal, bizonyára, bizonyosan

związki frazeologiczne:

etymologia:

węg. bizonyít + -ék

uwagi:

źródła: