Przejdź do zawartości

bienfaiteur

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bienfaiteur (język francuski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[bjɛ̃.fɛ.tœʁ] ?/i
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dobroczyńca[1]
odmiana:
(1.1) lp bienfaiteur; lm bienfaiteurs
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bienfaitrice ż, bienfaisance ż
przym. bienfaisant
związki frazeologiczne:
bienfaiteur de l'humanité
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Anna Jedlińska, Ludwik Szwykowski, Jerzy Tomalak, Kieszonkowy słownik francusko-polski, polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2004, ISBN 83-214-0938-5.