bewohnen

bewohnen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [bəˈvoːnən]

^{ⓘ ⓘ}

znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) zamieszkiwać, zamieszkać, mieszkać

odmiana:

(1.1) bewohnen (bewohnt), bewohnte, bewohnt (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Bewohnen n, Bewohnung ż, Bewohnerschaft ż, Bewohner m, Bewohnerin ż

przym. bewohnt, bewohnbar

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: wohnen • abwohnen • anwohnen • auseinenderwohnen • bewohnen • beiwohnen • einwohnen • verwohnen • zusammenwohnen

źródła: