besänftigen

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

besänftigen (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
?/i
IPA[bəˈzɛnftɪɡən] IPA[bəˈzɛnftɪɡtə] IPA[bəˈzɛnftɪɡt]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) udobruchać (się), uspokajać (się), uspokoić (się)
odmiana:
(1.1)[1] besänftig|en (besänftigt), besänftigte, besänftigt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Besänftigung ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: sänftigenbesänftigen
źródła: