baun

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

baun (język islandzki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) fasola
odmiana:
(1.1) lp baun, ~, ~, ~ar (~in, ~ina, ~inni, ~arinnar); lm ~ir, ~ir, ~um, ~a (~irnar, ~irnar, ~unum, ~anna)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) hestabaunirlinsubaunirsojabaunir
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Islandzki - Jedzenie
źródła:

baun (język wilamowski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
baojn
wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) budować[1]
(1.2) uprawiać rolę[1]
odmiana:
(1.1-2) czas przeszły prosty baut, imiesłów czasu przeszłego gybaut
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. fyrbaun
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: bauncu̇baunfyrbaunōbaun
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 37.