balbuziente
balbuziente (język włoski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: /balbutˈʦjɛnte/
- podział przy przenoszeniu wyrazu: bal•bu•zien•te
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) jąkający się
rzeczownik, rodzaj męski
- (2.1) jąkała
rzeczownik, rodzaj żeński
- (3.1) jąkała
- odmiana:
- (1.1) lp balbuziente m ż; lm balbuzienti m ż
- (2.1) lp balbuziente; lm balbuzienti
- (3.1) lp balbuziente; lm balbuzienti
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) balbettone, balbo, scilinguato, tartaglia, tartaglione
- (2.1) balbettone, scilinguato, tartaglia, tartaglione
- (3.1) balbettona, scilinguata, tartaglia, tartagliona
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. balbutiens, -entis < łac. balbutire[1]
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „balbuziente” w: treccani.it.