balbuziente

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

balbuziente (język włoski)[edytuj]

wymowa:
IPA/balbutˈʦjɛnte/
podział przy przenoszeniu wyrazu: bal•bu•zien•te
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) jąkający się

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) jąkała

rzeczownik, rodzaj żeński

(3.1) jąkała
odmiana:
(1.1) lp balbuziente m ż; lm balbuzienti m ż
(2.1) lp balbuziente; lm balbuzienti
(3.1) lp balbuziente; lm balbuzienti
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) balbettone, balbo, scilinguato, tartaglia, tartaglione
(2.1) balbettone, scilinguato, tartaglia, tartaglione
(3.1) balbettona, scilinguata, tartaglia, tartagliona
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. balbuzie ż
czas. balbutire
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. balbutiens, -entis < łac. balbutire[1]
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „balbuziente” w: treccani.it.