balalajkaspelare

balalajkaspelare (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) osoba grająca na bałałajce

odmiana:

(1.1) en balalajkaspelare, balalajkaspelar(e)n, balalajkaspelare, balalajkaspelarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) szw. balalajka + spelare → bałałajka + gracz

uwagi:

źródła: