badål

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

badål (język połabski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) oprawca, kat[1][2][3]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
zapożyczenie z dolnoniem. bodel[1]
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Hasło „badål” w: Tadeusz Lehr-Spławiński, Kazimierz Polański, Słownik etymologiczny języka Drzewian połabskich, t. 1: A — Ďüzd, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław – Warszawa – Kraków 1962, s. 23.
  2. ↑ Hasło „badål” w: Kazimierz Polański, James Allen Sehnert, Polabian-English Dictionary, Mouton & Co., Haga – Paryż 1967, s. 36.
  3. ↑ Hasło „Badâl” w: Reinhold Olesch, Thesaurus Linguae Dravaenopolabicae, t. 1: A – O, Böhlau Verlag, Kolonia, Wiedeń 1983, ISBN 3-412-00683-1, s. 11.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=badål&oldid=8069408”