artikulárny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

artikulárny (język słowacki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) hist. rel. artykularny[1][2]; zob. też Kościoły artykularne w Wikipedii
(1.2) anat. med. stawowy[2][3]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) artikulárne miesta → wyznaczone miejsca, gdzie protestanci mogli sprawować nabożeństwa • artikulárny kostolkościół artykularny (drewniany, bezwieżowy kościół dozwolony protestantom na mocy artykułów soprońskich)
(1.2) intraartikulárny
synonimy:
(1.2) kĺbový
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) Od 1681 roku, na mocy ogłoszonych przez sejm węgierski zebrany w Sopronie artykułów 25 i 26, protestantom wolno było posiadać jeden kościół w wolnym mieście królewskim. Kościoły te mogły być budowane tylko w miejscach na jakie zezwoliła komisja królewska. Tylko z najtańszych materiałów, co zazwyczaj oznaczało drewno.[4].
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „artikulárny” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
  2. 2,0 2,1 Slovník cudzích slov (akademický), pod red. V. Petráčkovej i J. Krausa, Slovenské pedagogické nakladateľstvo – Mladé letá, Bratysława 2005, ISBN 80-10-00381-6.
  3. Hasło „articularis” w: Jan Kábrt, Vladislav Valach, Stručný lekársky slovník, Obzor, 1968.
  4. Anna Nacher, Marek Styczyński, Bartłomiej Cisowski, Spisz. Od Pienin po Raj, wyd. Bezdroża, 2004.