artikulárny
artikulárny (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) hist. rel. artykularny[1][2]; zob. też Kościoły artykularne w Wikipedii
- (1.2) anat. med. stawowy[2][3]
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) artikulárne miesta → wyznaczone miejsca, gdzie protestanci mogli sprawować nabożeństwa • artikulárny kostol → kościół artykularny (drewniany, bezwieżowy kościół dozwolony protestantom na mocy artykułów soprońskich)
- (1.2) intraartikulárny
- synonimy:
- (1.2) kĺbový
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) Od 1681 roku, na mocy ogłoszonych przez sejm węgierski zebrany w Sopronie artykułów 25 i 26, protestantom wolno było posiadać jeden kościół w wolnym mieście królewskim. Kościoły te mogły być budowane tylko w miejscach na jakie zezwoliła komisja królewska. Tylko z najtańszych materiałów, co zazwyczaj oznaczało drewno.[4].
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „artikulárny” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
- ↑ 2,0 2,1 Slovník cudzích slov (akademický), pod red. V. Petráčkovej i J. Krausa, Slovenské pedagogické nakladateľstvo – Mladé letá, Bratysława 2005, ISBN 80-10-00381-6.
- ↑ Hasło „articularis” w: Jan Kábrt, Vladislav Valach, Stručný lekársky slovník, Obzor, 1968.
- ↑ Anna Nacher, Marek Styczyński, Bartłomiej Cisowski, Spisz. Od Pienin po Raj, wyd. Bezdroża, 2004.