Przejdź do zawartości

anguis

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
anguis (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

(1.1) zool. wąż[1]
(1.2) (artystyczne) przedstawienie węża[2] (przedstawienie dwóch węży oznaczało: „Nie zakłócać porządku”[3], „Nie załatwiać się”)[2]
(1.3) astr. gwiazdozbiory: Smok, Wąż, Hydra[2]
odmiana:
(1.1-3) anguis, anguis (deklinacja III)
przykłady:
(1.2) Hicinquisveto quisquam faxit oletum.’ Pinge duos anguispueri, sacer est locus, extra meiite’. Discedo.[4]Mówisz: „Tutaj zabraniam komukolwiek się załatwiać”. Namaluj dwa węże ostrzegawcze: „Chłopcy, to miejsce jest święte, sikajcie na zewnątrz”. Ja wychodzę.
składnia:
kolokacje:
(1.1) anguis Aesculapiuswąż Eskulapa
synonimy:
(1.1) serpens m/ż, coluber m, colubra ż
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. anguigena m, anguipedes m lm
przym. anguinus, anguifer, anguicomus
związki frazeologiczne:
latet anguis in herba
etymologia:
uwagi:
We współczesnym nazewnictwie zoologicznym Anguis oznacza padalca, tj. rodzaj beznogiej jaszczurki (np. Anguis fragilis to padalec zwyczajny)[5].
Nazwa zwyczajowa wąż Eskulapa (anguis Aesculapius), funkcjonująca w wielu współczesnych językach europejskich, odnosi się do gatunku Zamenis longissimus[5].
źródła:
  1. Hasło „anguis” w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1, s. 63.
  2. 1 2 3 Hasło „anguis” w: Słownik łacińsko-polski, red. nauk. Józef Korpanty, t. 1, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 83-7195-221-X, s. 153.
  3. Oxford Latin Dictionary, Oxford University Press, 1968, s. 143.
  4. Persjusz, Saturae, 1, 112–114.
  5. 1 2 Wolfgang Böhme, Thore Koppetsch, Snake names in the Greek-Roman antiquity: old characterizations, identity in current zoology, and change of their original meaning in post-Linnean herpetology, Salamandra. German Journal of Herpetology, 57(4): 475–501, 2021.