wspaniałomyślny

wspaniałomyślny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌfspãɲawɔ̃ˈmɨɕl̥nɨ], AS: [fspãńau̯õmyśl̦ny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• akc. pob.

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) szlachetny, potrafiący wybaczać; serdeczny, wyrozumiały

odmiana:

lp wspaniałomyślny m, wspaniałomyślna ż, wspaniałomyślne n; lm wspaniałomyślni mos, wspaniałomyślne nmos

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) wielkoduszny, szlachetny

antonimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wspaniałomyślność ż; przysł. wspaniałomyślnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

zob. wspaniały, myśleć

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) magnanimous
• esperanto: (1.1) grandanima
• hiszpański: (1.1) generoso, magnánimo
• jidysz: (1.1) ברייטהאַרציק (brejtharcik)
• rosyjski: (1.1) великодушный
• włoski: (1.1) generoso