Aneks:Język fiński - odmiana czasowników/1

Koniugacja typu 1.

Bez wymiany

tylne

zakończone na -laa, -staa Przykład poniżej: bezokolicznik muistaa, temat muist-.

tryb oznajmujący czas teraźniejszy perfekt twierdzenie przeczenie twierdzenie przeczenie osoba lp lm lp lm osoba lp lm lp lm 1. muist‧an muist‧amme en muist‧a emme muist‧a 1. olen muist‧anut olemme muist‧aneet en ole muist‧anut emme ole muist‧aneet 2. muist‧at muist‧atte et muist‧a ette muist‧a 2. olet muist‧anut olette muist‧aneet et ole muist‧anut ette ole muist‧aneet 3. muist‧aa muist‧avat ei muist‧a eivät muist‧a 3. on muist‧anut ovat muist‧aneet ei ole muist‧anut eivät ole muist‧aneet str. bierna muist‧etaan ei muist‧eta str. bierna on muist‧ettu ei ole muist‧ettu imperfekt czas zaprzeszły twierdzenie przeczenie twierdzenie przeczenie osoba lp lm lp lm osoba lp lm lp lm 1. muist‧in muist‧imme en muist‧anut emme muist‧aneet 1. olin muist‧anut olimme muist‧aneet en ollut muist‧anut emme olleet muist‧aneet 2. muist‧it muist‧itte et muist‧anut ette muist‧aneet 2. olit muist‧anut olitte muist‧aneet et ollut muist‧anut ette olleet muist‧aneet 3. muist‧i muist‧ivat ei muist‧anut eivät muist‧aneet 3. oli muist‧anut olivat muist‧aneet ei ollut muist‧anut eivät olleet muist‧aneet str. bierna muist‧ettiin ei muist‧ettu str. bierna oli muist‧ettu ei ollut muist‧ettu tryb warunkowy czas teraźniejszy perfekt twierdzenie przeczenie twierdzenie przeczenie osoba lp lm lp lm osoba lp lm lp lm 1. muist‧aisin muist‧aisimme en muist‧aisi emme muist‧aisi 1. olisin muist‧anut olisimme muist‧aneet en olisi muist‧anut emme olisi muist‧aneet 2. muist‧aisit muist‧aisitte et muist‧aisi ette muist‧aisi 2. olisit muist‧anut olisitte muist‧aneet et olisi muist‧anut ette olisi muist‧aneet 3. muist‧aisi muist‧aisivat ei muist‧aisi eivät muist‧aisi 3. olisi muist‧anut olisivat muist‧aneet ei olisi muist‧anut eivät olisi muist‧aneet str. bierna muist‧ettaisiin ei muist‧ettaisi str. bierna olisi muist‧ettu ei olisi muist‧ettu tryb rozkazujący czas teraźniejszy perfekt twierdzenie przeczenie twierdzenie przeczenie osoba lp lm lp lm osoba lp lm lp lm 1. – muist‧akaamme – älkäämme muist‧ako 1. – olkaamme muist‧aneet – älkäämme olko muist‧aneet 2. muist‧a muist‧akaa älä muist‧a älkää muist‧ako 2. ole muist‧anut olkaa muist‧aneet älä ole muist‧anut älkää olko muist‧aneet 3. muist‧akoon muist‧akoot älköön muist‧ako älkööt muist‧ako 3. olkoon muist‧anut olkoot muist‧aneet älköön olko muist‧anut älkööt ole muist‧aneet str. bierna muist‧ettakoon älköön muist‧ettako str. bierna olkoon muist‧ettu älköön olko muist‧ettu tryb potencjalny czas teraźniejszy perfekt twierdzenie przeczenie twierdzenie przeczenie osoba lp lm lp lm osoba lp lm lp lm 1. muist‧anen muist‧anemme en muist‧ane emme muist‧ane 1. lienen muist‧anut lienemme muist‧aneet en liene muist‧anut emme liene muist‧aneet 2. muist‧anet muist‧anette et muist‧ane ette muist‧ane 2. lienet muist‧anut lienette muist‧aneet et liene muist‧anut ette liene muist‧aneet 3. muist‧anee muist‧anevat ei muist‧ane eivät muist‧ane 3. lienee muist‧anut lienevät muist‧aneet ei liene muist‧anut eivät liene muist‧aneet str. bierna muist‧ettaneen ei muist‧ettane str. bierna lienee muist‧ettu ei liene muist‧ettu Formy odczasownikowe bezokoliczniki/odsłownik imiesłowy str. czynna str. bierna str. czynna str. bierna I muistaa cz. teraźniejszego muist‧ava muist‧ettava rozszerzony I muistaakseen2 cz. przeszłego muist‧anut muist‧ettu II inessivus muist‧aessa1 muist‧ettaessa sprawcy muist‧ama1, 3 instructivus muist‧aen – przeczący muist‧amaton III inessivus muist‧amassa – 1) Może być połączony z przyrostkiem dzierżawczym. 2) Używany wyłącznie z przyrostkiem dzierżawczym; to jest forma dla 3. osoby liczby pojedynczej i mnogiej. 3) Tylko czasowniki przechodnie mają tę formę. elativus muist‧amasta – illativus muist‧amaan – adessivus muist‧amalla – abessivus muist‧amatta – instructivus muist‧aman muist‧ettaman IV mianownik muist‧aminen partitivus muist‧amista V muist‧amaisillaan2

przednie

zakończone na -lää, -stää Przykład poniżej: bezokolicznik estää, temat est-.

tryb oznajmujący czas teraźniejszy perfekt twierdzenie przeczenie twierdzenie przeczenie osoba lp lm lp lm osoba lp lm lp lm 1. est‧än est‧ämme en est‧ä emme est‧ä 1. olen est‧änyt olemme est‧äneet en ole est‧änyt emme ole est‧äneet 2. est‧ät est‧ätte et est‧ä ette est‧ä 2. olet est‧änyt olette est‧äneet et ole est‧änyt ette ole est‧äneet 3. est‧ää est‧ävät ei est‧ä eivät est‧ä 3. on est‧änyt ovat est‧äneet ei ole est‧änyt eivät ole est‧äneet str. bierna est‧etään ei est‧etä str. bierna on est‧etty ei ole est‧etty imperfekt czas zaprzeszły twierdzenie przeczenie twierdzenie przeczenie osoba lp lm lp lm osoba lp lm lp lm 1. est‧in est‧imme en est‧änyt emme est‧äneet 1. olin est‧änyt olimme est‧äneet en ollut est‧änyt emme olleet est‧äneet 2. est‧it est‧itte et est‧änyt ette est‧äneet 2. olit est‧änyt olitte est‧äneet et ollut est‧änyt ette olleet est‧äneet 3. est‧i est‧ivät ei est‧änyt eivät est‧äneet 3. oli est‧änyt olivat est‧äneet ei ollut est‧änyt eivät olleet est‧äneet str. bierna est‧ettiin ei est‧etty str. bierna oli est‧etty ei ollut est‧etty tryb warunkowy czas teraźniejszy perfekt twierdzenie przeczenie twierdzenie przeczenie osoba lp lm lp lm osoba lp lm lp lm 1. est‧äisin est‧äisimme en est‧äisi emme est‧äisi 1. olisin est‧änyt olisimme est‧äneet en olisi est‧änyt emme olisi est‧äneet 2. est‧äisit est‧äisitte et est‧äisi ette est‧äisi 2. olisit est‧änyt olisitte est‧äneet et olisi est‧änyt ette olisi est‧äneet 3. est‧äisi est‧äisivät ei est‧äisi eivät est‧äisi 3. olisi est‧änyt olisivat est‧äneet ei olisi est‧änyt eivät olisi est‧äneet str. bierna est‧ettäisiin ei est‧ettäisi str. bierna olisi est‧etty ei olisi est‧etty tryb rozkazujący czas teraźniejszy perfekt twierdzenie przeczenie twierdzenie przeczenie osoba lp lm lp lm osoba lp lm lp lm 1. – est‧äkäämme – älkäämme est‧äkö 1. – olkaamme est‧äneet – älkäämme olko est‧äneet 2. est‧ä est‧äkää älä est‧ä älkää est‧äkö 2. ole est‧änyt olkaa est‧äneet älä ole est‧änyt älkää olko est‧äneet 3. est‧äköön est‧äkööt älköön est‧äkö älkööt est‧äkö 3. olkoon est‧änyt olkoot est‧äneet älköön olko est‧änyt älkööt ole est‧äneet str. bierna est‧ettäköön älköön est‧ettäkö str. bierna olkoon est‧etty älköön olko est‧etty tryb potencjalny czas teraźniejszy perfekt twierdzenie przeczenie twierdzenie przeczenie osoba lp lm lp lm osoba lp lm lp lm 1. est‧änen est‧änemme en est‧äne emme est‧äne 1. lienen est‧änyt lienemme est‧äneet en liene est‧änyt emme liene est‧äneet 2. est‧änet est‧änette et est‧äne ette est‧äne 2. lienet est‧änyt lienette est‧äneet et liene est‧änyt ette liene est‧äneet 3. est‧änee est‧änevät ei est‧äne eivät est‧äne 3. lienee est‧änyt lienevät est‧äneet ei liene est‧änyt eivät liene est‧äneet str. bierna est‧ettäneen ei est‧ettäne str. bierna lienee est‧etty ei liene est‧etty Formy odczasownikowe bezokoliczniki/odsłownik imiesłowy str. czynna str. bierna str. czynna str. bierna I estää cz. teraźniejszego est‧ävä est‧ettävä rozszerzony I estääkseen2 cz. przeszłego est‧änyt est‧etty II inessivus est‧äessä1 est‧ettäessä sprawcy est‧ämä1, 3 instructivus est‧äen – przeczący est‧ämätön III inessivus est‧ämässä – 1) Może być połączony z przyrostkiem dzierżawczym. 2) Używany wyłącznie z przyrostkiem dzierżawczym; to jest forma dla 3. osoby liczby pojedynczej i mnogiej. 3) Tylko czasowniki przechodnie mają tę formę. elativus est‧ämästä – illativus est‧ämään – adessivus est‧ämällä – abessivus est‧ämättä – instructivus est‧ämän est‧ettämän IV mianownik est‧äminen partitivus est‧ämistä V est‧ämäisillään2

C, D

zobacz

F, J, K

zobacz