Ἰακώβ

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Ἰακώβ (język starogrecki)[edytuj]

transliteracja:
Iakṓb
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) bibl. Jakub[1]
odmiana:
(1.1) nieodm.
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) war. Ἰάκωβος
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Ἰάκωβος m
związki frazeologiczne:
etymologia:
hebr. יַעֲקֹב (yaʿăqōḇ); źródłosłów dla gr. Ἰάκωβος, łac. Iacob, n.gr. Ιακώβ
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Zofia Abramowiczówna, Włodzimierz Appel, Słownik polsko-starogrecki, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2023, ISBN 978-83-231-5079-4, s. 147.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=Ἰακώβ&oldid=8377096”