цыркуль

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

цыркуль (język białoruski)[edytuj]

цы́ркулі (1.1)
transliteracja:
cyrkulʹ
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) cyrkiel[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) інструмент
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. цыркуляцыя ż, цыркулярка ż, цыркуляр m
czas. цыркуляваць ndk.
przym. цыркульны, цыркуляцыйны
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. circulus[2]
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „cyrkiel” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 74.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „цыркуль” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.