Przejdź do zawartości

хмель

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: хмељ
хмель (1.1)
хмель (1.2)
хмель (1.3)
transliteracja:
hmelʹ
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bot. chmiel[1]
(1.2) szyszki chmielowe[2]
(1.3) chmiel, piwo[2]
(1.4) przen. podchmielenie[2]
(1.5) przen. pobudzenie, podniecenie, impuls[2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.3) хмельны напітак
(1.4) хмялёк
(1.5) узбуджанасць
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. хмяльнік m, хмялёўка ż
zdrobn. хмялёк m
czas. хмялець ndk., хмяліць ndk.
przym. хмелевы, хмельны
związki frazeologiczne:
пад хмелем
etymologia:
prasł. *xъmelь
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „chmiel” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 57.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „хмель” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.

хмель (język rosyjski)

[edytuj]
хмель (1.1)
transliteracja:
hmelʹ
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bot. chmiel
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. хмелеть
przym. хмельной
związki frazeologiczne:
быть во хмелю
etymologia:
prasł. *xъmelь
uwagi:
źródła:
хмель (1.1)
transliteracja:
hmelʹ
wymowa:
zobacz zasady wymowy ukraińskiej
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) gw. bot. Humulus lupulus L.[1][2], chmiel zwyczajny
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) хміль звича́йний, gw. пивник, болиголовник, сонник, хмельник, хмиль
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Humulus lupulus” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. Hasło „Хміль звичайний” w: Світлана Михайлівна Марчишин, Наталя Олегівна Сушко, Лікарські рослини Тернопільщини, Wydawnictwo «Навчальна книга — Богдан», Tarnopol 2007, ISBN 966-692-792-6, s. 111. W źródle określane jako „народна назва”.