фінік

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

фінік (język białoruski)[edytuj]

фінікі (1.1)
transliteracja:
fìnìk
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kulin. daktyl[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) сушаныя фінікі → suszone daktyle
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. фінікавы
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Hasło „I daktyl” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 85.

фінік (język ukraiński)[edytuj]

фінік (1.1)
фініки (1.2)
transliteracja:
fìnìk
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bot. Phoenix[1], daktylowiec
(1.2) kulin. daktyl
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) фінікова пальма
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. фініковий
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Phoenix” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=фінік&oldid=8199172”