Przejdź do zawartości

могільнік

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

могільнік (język białoruski)

[edytuj]
могільнік (1.1)
transliteracja:
mogìlʹnìk
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) cmentarz[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) могілкі
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) цвінтар
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. могілкі lm, магіла ż, магілка ż, магільня ż, магільшчык m
przym. могілкавы, могільнікавы
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Hasło „cmentarz” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 69.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=могільнік&oldid=8073378”