кій

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

кій (język białoruski)[edytuj]

кій (1.1)
кій (1.3)
transliteracja:
kìj
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kij, badyl, patyk
(1.2) laska, kij, kostur
(1.3) kij (bilardowy)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.3) більярдны кійkij bilardowy
synonimy:
(1.1-2) палка
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. кіёк m, кіёчак m
związki frazeologiczne:
выменяць кій на булаўкуне кіем дык палкай / ці кіем ці палкайперагнуць кійстарца кій корміцьу старца кій адабраць
etymologia:
pol. kij[1]; możliwa jest też ogólnosłowiańska etymologia tego wyrazu
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „кій” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.