именница

именница (język bułgarski)

transliteracja:

imennica

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) solenizantka (obchodząca imieniny)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. име n, именяк m, именячка ż, именуване n

forma męska именник m

czas. именувам ndk.

przym. имен, именен, именителен, именуван

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: