дэкламацыя

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

дэкламацыя (język białoruski)[edytuj]

transliteracja:
dèklamacyâ
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) deklamacja[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. дэкламатар m, дэкламатарка ż, дэкламаванне n
czas. дэкламаваць ndk.
przym. дэкламацыйны, дэкламатарскі
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. deklamatio[2]
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Hasło „deklamacja” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 90.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „дэкламацыя” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=дэкламацыя&oldid=8202449”