выкінуць

выкінуць (język białoruski)

transliteracja:

vykìnucʹ

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik dokonany (ndk. выкідаць)

(1.1) wyrzucić

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. выкід m, выкідала m, выкідальнік m, выкіданне n, выкідванне n

czas. выкідаць ndk.

związki frazeologiczne:

выкінуць дурасць з галавы • выкінуць з галавы • выкінуць з памяці • выкінуць з сэрца • выкінуць на вуліцу

etymologia:

prasł. *kydati, prasł. *kydajǫ → 'rzucać, rozrzucać; rozsypywać'

uwagi:

źródła: