Przejdź do zawartości

биік

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
transliteracja:
bïik
wymowa:
IPA[bɘjˈɘk]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wysoki[1]
(1.2) podniosły, wzniosły
odmiana:
(1.1-2) st. wyższy биігірек; st. najwyższy ең биік
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) биік ғимарат → wysoki budynek
synonimy:
antonimy:
(1.1) аласа, тапал
(1.2) арам
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. биіктік
czas. биіктену, биіктеу
związki frazeologiczne:
etymologia:
praturk. *bEdü-k
uwagi:
zobacz też: Indeks:Kazachski - Podstawowe przymiotniki
źródła: