σπουργίτης

σπουργίτης (język nowogrecki)

σπουργίτης (1.1)

wymowa:

IPA: [spur.ˈʝi.tis]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ornit. wróbel

odmiana:

(1.1) M10: lp D. σπουργίτη; lm σπουργίτες, D. σπουργιτών

przykłady:

(1.1) Οι σπουργίτες ψάχνουν για ψίχουλα στο μπαλκόνι μου. → Wróble szukają okruchów chleba na moim balkonie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pot. στρουθί, książk. στρουθίο

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. σπουργίτι, σπουργιτάκι

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. πύργος

uwagi:

źródła: