σπάτουλα

σπάτουλα (język nowogrecki)

σπάτουλες (1.1) για στοκάρισμα

σπάτουλες (1.1) του ζωγράφου

σπάτουλα (1.1) της κουζίνας

wymowa:

IPA: [ˈspa.tu.la]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) szpachla, szpachelka, łopatka

(1.2) przen. slang. wazeliniarski język, lizusowski język, wazeliniarska mowa, lizusowska mowa

odmiana:

(1) F27

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. σπατουλάρισμα n

czas. σπατουλάρω, σπατουλάρομαι

przym. σπατουλαρισμένος, σπατουλαριστός

związki frazeologiczne:

etymologia:

wenec. spatola < zapożyczenie powrotne od gr. σπάθα

uwagi:

źródła: