πέντε

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

πέντε (język nowogrecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈpende]
?/i
znaczenia:

liczebnik główny

(1.1) pięć

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) piątka
odmiana:
nieodm.
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. πεντάδα ż, πεντάρα ż, πεντάρι n, Πέμπτη ż
przym. πενταπλάσιος, πενταπλός, πενταδικός
licz. πέμπτος
przysł. πενταπλά, πεντάκις
form. słow. πεντ-, πεμπτ-
skr. 5ος
związki frazeologiczne:
κάλλιο πέντε και στο χέρι, παρά δέκα και καρτέρει
πάρε πέντε / πάρε πέντε να μη στα χρωστάω
στο παρά πέντε
etymologia:
gr. πέντε
uwagi:
zob. Indeks:Nowogrecki - Liczebniki
źródła:

πέντε (język starogrecki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

liczebnik główny

(1.1) pięć
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: