θεοκτονία

θεοκτονία (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [θe.o.kto.ˈni.a]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. bogobójstwo

odmiana:

(1.1) F25: lp M. θεοκτονία, D. θεοκτονίας, B. θεοκτονία, W. θεοκτονία; lm M. θεοκτονίες, D. θεοκτονιών, B. θεοκτονίες, W. θεοκτονίες

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) απέχθεια, εχθρότητα

antonimy:

(1.1) συμπάθεια

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. θεοκτόνος m/ż

przym. θεοκτονικός

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. θεός + -κτονία

uwagi:

źródła: