θέμις

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

θέμις (język starogrecki)[edytuj]

transliteracja:
thémis
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) prawo[1]
(1.2) zwyczaj
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Θέμις ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. τίθημι (títhēmi) → położyć, umieścić < praindoeur. *dʰeh₁-; źródłosłów dla gr. Θέμις
uwagi:
źródła:
  1. Zofia Abramowiczówna, Włodzimierz Appel, Słownik polsko-starogrecki, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2023, ISBN 978-83-231-5079-4, s. 366.