ειδωλολατρία

ειδωλολατρία (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [i.ðo.lo.la.ˈtɾi.a]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bałwochwalstwo, poganizm

odmiana:

(1.1) F25

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) παγανισμός

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ειδώλιο n, είδωλο n, ειδωλολάτρης m, ειδωλολάτρισσα ż

przym. ειδωλολατρικός

związki frazeologiczne:

etymologia:

koine εἰδωλολατρία

uwagi:

źródła: