šādł̥

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

šādł̥ (język wilamowski)[edytuj]

šādł̥ (1.1)
šādł̥ (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) czaszka, głowa[1]
(1.2) pot. łeb
odmiana:
(1.1-2) lp šādł̥; lm šādł̥n
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) šāduł
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 361.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=šādł̥&oldid=8220100”