śtaochułbier

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

śtaochułbier (język wilamowski)[edytuj]

śtaochułbier (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
śtahułbjer
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) agrest[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
wilam. śtaochuł + bier
por. niem. Stachelbeere
uwagi:
źródła:
(1.1) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Owoce
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.