üllő

üllő (język węgierski)

üllő (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kowadło

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ülés, ülésezés, ülnök, ülep, ülepedés, üledék, ültetés, ültetvény, ültetvényes

czas. ül, ülésezik, ülepedik, ültet

przym. ülő, üledékes

związki frazeologiczne:

etymologia:

węg. ül + -ő

uwagi:

źródła: