zdradźca

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zdradźca (język polski)[edytuj]

wymowa:
[uwaga 1] IPA[ˈzdraʨ̑ʦ̑a], AS[zdraćca], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) st.pol. zdrajca[1]
odmiana:
(1.1) m lm zdradźce[2]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zdrajczyni ż, zdrajca, zdrada
czas. zdradzać, zdradzić
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: zdrajca
źródła:
  1. Jan Miodek, Rozmyślajcie nad mową!, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, s. 70.
  2. Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 164