verbocken

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

verbocken (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) pot. knocić, sknocić
odmiana:
(1.1)[1] verbocken (verbockt), verbockte, verbockt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) einen Bock schießen
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Verbocken n
przym. verbockt
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
por. in den Sand setzen • in den Teich setzen • ruinieren • scheitern • schmeißen • verbocken • verderben • verfuhrwerken • vergeigen • verhauen • verhunzen • verkorksen • vermasseln • vermiesen • vermurksen
źródła: