vȧjdafȫł

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

vȧjdafȫł (język wilamowski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
waeidaföłwajdaföł
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) słup wierzbowy, kij wierzbowy, gałąź wierzbowa[1]
odmiana:
(1.1) lp vȧjdafȫł; lm vȧjdafȳłyn
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. vȧjd ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
wilam. vȧjd + -a + fȫł
por. niem. Weidenpfahl
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 497.