stieben

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

stieben (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈʃtiːbn̩]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby lub mocny

(1.1) prysnąć, pryskać, rozpryskiwać (się), rozpryskać (się), kurzyć się, rozkurzyć się
odmiana:
(1.1)[1] stieb|en (stiebt), stob/stiebte, gestoben/gestiebt (sein)[2]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Aneks:Język niemiecki - wykaz czasowników mocnych i nieregularnych
zobacz też: stiebenverstiebenzerstieben
źródła: