sannur

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

sannur (język islandzki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) prawdziwy, autentyczny
(1.2) prawdomówny, pewny (o człowieku)
odmiana:
m lp sannur lm sannir; ż lp sönn lm sannar; n lp satt lm sönn; stopniowanie: sannur - sannari - sannastur
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) …, ekki satt? → …, nieprawdaż?
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sannleikur
przym. sannarlegur
związki frazeologiczne:
að sönnu
etymologia:
uwagi:
źródła: