samodrugi

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

samodrugi (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [ˌsãmɔˈdruɟi], AS: [sãmodruǵi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
​?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przest. samowtór[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: samowtór
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Samuel Bogumił Linde, Słownik języka polskiego, t. 3, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807-1814, s. 190.

samodrugi (język dolnołużycki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) ciężarny, w ciąży
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. samodruga
przym. samodruga
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=samodrugi&oldid=8036000”