podeń

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

podeń (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈpɔdɛ̃ɲ], AS[podẽń], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

poprzyimkowa forma zaimka trzecioosobowego

(1.1) książk. pod niego
odmiana:
(1.1) nieodm.
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. pod +
uwagi:
(1.1) zobacz też: bezeńdlańdońnadeńnańodeńpodeńpońprzedeńprzezeńweńzańzeń
(1.1) odnosi się tylko i wyłącznie do rzeczowników rodzaju męskiego; zobacz też: publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „dlań” w: Poradnia językowa PWN.
tłumaczenia:
źródła: