plindyn

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

plindyn (język wilamowski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) rabować, grabić, łupić, niszczyć[1][2]
(1.2) żart. iron. opróżniać, opróżnić (np. lodówkę)
(1.3) żart. iron. wyczyścić (np. konto w banku)
odmiana:
(1.1) czas przeszły prosty plindyt, imiesłów czasu przeszłego gəplindyt
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. plindyt, geplindyt
związki frazeologiczne:
etymologia:
por. niem. plündern
uwagi:
zobacz też: raun
źródła:
zobacz też: plindynauspli̐ndyn
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 305.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 324.