pleșuv

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pleșuv (język rumuński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) łysy, wyłysiały[1][2]
(1.2) o terenie, drzewach itp. pozbawiony roślinności, obnażony, łysy, nagi[1]
odmiana:
(1.1-2) lp m pleșuv, ż pleșuvă; lm m pleșuvi, ż pleșuve
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) munți pleșuvi → łyse góry[1]
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
cs. плѣшивъ (plěšivъ)[2]łysy[3]
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 Zdzisław Skarżyński, Mały słownik rumuńsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1963.
  2. 2,0 2,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Anna Oczko, Zapożyczenia południowosłowiańskie w języku rumuńskim w XVI i XVII wieku, Kraków 2010, s. 209.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „плѣшивъ” w: Franz Miklosich, Lexicon palaeoslovenico-graeco-latinum emendatum auctum, Guilelmus Braumueller, Wiedeń 1862–1865, s. 578.