obbligazione

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

obbligazione (język włoski)[edytuj]

wymowa:
IPA/ob.bli.ga.ˈʦjo.ne/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) obowiązek, powinność, zobowiązanie
(1.2) finans. obligacja
(1.3) praw. oblig
odmiana:
(1.1-3) lp obbligazione; lm obbligazioni
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) obbligazione di pagamentoobowiązek zapłaty
synonimy:
(1.1) debito, dovere, impegno, incarico, obbligo, onere
(1.2) bond
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. obbligo m, obbligazionista m ż, obbliganza ż, obbligatorietà ż
czas. obbligare, obbligarsi
przym. obbligante, obbligato, obbligazionario, obbligatorio
przysł. obbligatamente, obbligatoriamente
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. obligatio, -onis < łac. obligare
uwagi:
źródła: