koherencja

koherencja (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wewnętrzna spójność np. tekstu, poglądów, wypowiedzi

(1.2) fiz. spójność fazowa fal; zob. też koherencja fal w Wikipedii

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. koherentność ż

rzecz. koherentny, koherencyjny

przym. koherentny

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. cohaerentia

uwagi:

zob. też koherencja w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) coherence, coherency, przest. cohærence
• baskijski: (1.1) koherentzia
• francuski: (1.1) cohérence ż; (1.2) cohérence ż
• interlingua: (1.1) coherentia
• niemiecki: (1.1) Kohärenz ż
• nowogrecki: (1.1) συνάφεια ż
• ukraiński: (1.1) когеренція ż
• włoski: (1.1) coerenza ż

źródła: