karva

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

karva (język fiński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) anat. włosy, sierść, futro, kudły
(1.2) daw. maść, barwa włosów sierści
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. karvainen
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

karva (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) wycinać, wyrzynać, narzynać
odmiana:
(1.1) att karva, karvar, karvade, karvat, karva! ; pres. part. karvande, perf. part. karvad
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) skära, tälja, kreta, snida
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. karvande, karvning
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

karva (język wilamowski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
kaorwakarwa
wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) karbować, zacinać[1]
odmiana:
(1.1) czas przeszły prosty karvt, imiesłów czasu przeszłego gykarvt
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kārv ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
wilam. kārv + -a
por. niem. kerben
uwagi:
zobacz też: guø̄rva
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 220.