gâscă

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

gâscă (język rumuński)[edytuj]

gâscă (1.1)
wymowa:
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ornit. gęś[1][2]
odmiana:
(1.1) lp gâscă; lm gâște
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gâscan m
związki frazeologiczne:
strica orzul pe gâșterzucać perły przed wieprze[1]
etymologia:
bułg. гъска (gyska) → gęś[2]
por. cs. гѫсь (gǫsь)[2], cs. гѫська (gǫsьka) → gęś[3]
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Zdzisław Skarżyński, Mały słownik rumuńsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1963.
  2. 2,0 2,1 2,2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Anna Oczko, Zapożyczenia południowosłowiańskie w języku rumuńskim w XVI i XVII wieku, Kraków 2010, s. 144.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „гѫська” w: Franz Miklosich, Lexicon palaeoslovenico-graeco-latinum emendatum auctum, Guilelmus Braumueller, Wiedeń 1862–1865, s. 151.