conjoint

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

conjoint (język angielski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) połączony
(1.2) łączny
(1.3) wspólny
odmiana:
(1.1-3) nie stopniuje się
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.3) conjoint action
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. conjointly
związki frazeologiczne:
etymologia:
średniofranc.
uwagi:
źródła:

conjoint (język francuski)[edytuj]

wymowa:
IPA: /kɔ̃.ʒwɛ̃/ ​?/i
​?/i ​?/i ​?/i ​?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) złączony, połączony[1]

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) małżonek[1]

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) ims. czasu przeszłego m lp od conjoindre
(3.2) 3. os. lp czasu ter. od conjoindre
odmiana:
(1.1) lp conjoint; lm conjoints
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.1) époux
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. conjoindre
przym. conjonctif
rzecz. conjonction
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Jolanta Sikora Penazzi, Krystyna Sieroszewska, Popularny słownik francusko-polski polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2010, ISBN 978-83-214-1462-1, s. 153-154.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=conjoint&oldid=7527955”