anstifter

anstifter (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) prowodyr

odmiana:

(1.1) en anstifter, anstifteren, anstiftere, anstifterne

przykłady:

(1.1) Anstifteren nægter sig skyldig. → Prowodyr nie przyznaje się do winy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. anstifte

związki frazeologiczne:

etymologia:

duń. anstifte + -er

uwagi:

źródła: