волава

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

волава (język białoruski)[edytuj]

волава (1.1)
transliteracja:
volava
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) chem. cyna[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) symbol. Sn
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. алавяны
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Hasło „cyna” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 73.

волава (język białoruski (taraszkiewica))[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
łacinka: vołava
transliteracja:
volava
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) chem. ołów
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) symbol. Pb
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=волава&oldid=8266575”