беласць

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

беласць (język białoruski)[edytuj]

transliteracja:
belascʹ
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) białość[1]
(1.2) biel[2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) белізна; pot. белата
(1.2) бель, белізна; pot. белата
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. бялок m, бялуга ż, бялільня ż, бяляк m, бялілы, бель ż, бялізна ż, белата ż, белізна ż, бялёк m, бяльмо n, бялільшчык m, бялільшчыца ż, бяленне n
czas. бяліць ndk., бялець ndk.
przym. белы, беленькі, бялюткі, бялюсенькі, белаваты, бялёсы, бялізнавы, бялковы
przysł. бела
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Hasło „białość” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 30.
  2. ↑ Hasło „biel” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 32.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=беласць&oldid=7920100”